Een ware veldslag

Na een zeer warme nacht, waren we vanmorgen alweer op tijd wakker. Blij dat we eruit konden en de airco aan konden zetten.
en pff, wat was het heet vandaag. Het deed ons denken aan de keer dat we in Las Vegas liepen. De temperatuur loopt in de ochtend al flink op.
We rijden naar een metrostation in een buitenwijk van Boston waar een grote parkeerplaats ligt. We wringen ons met de camper van 11 meter door de drukke straten. Op de parkeerplaats moeten we betalen voor twee parkeerplaatsen (tja die van ons past echt niet op 1 parkeerplaats).
Als we uitstappen komt de hitte ons al tegemoet. We kopen op het metrostation kaartjes voor een enkele rit. Je beteaalt hier in Amerika per rit en niet voor de afstand die je aflegt. Gelukkig hebben we al flink wat ervaring met de metro en we kunnen dan ook snel instappen.
We gaan naar het centrum van Boston waar de Freedom trail start. De Freedom trail is met een rode streep gemarkeerd op de stoep.
Boston heeft veel plekken die rechtstreeks gerelateerd zijn aan de Revolutie. De belangrijkste van deze bezienswaardigheden zijn te zien als je de Freedomtrail volgt. Het is een 4 km. lange wandelroute, die begint in het oude Boston waar wij met de metro uitstappen.
Om de hitte te ontvluchten en even bij te komen, duiken we eerst een Starbucks in waar we ons tegoed doen aan een Frappetino. MMM Heerlijk!
Daarna vervolgen wij onze weg. We lopen langs het Massachusetts State house. Dit is het nieuwe centrum van de staatsregering. We lopen verder langs de Park Street Church, gebouwd in 1810 en een bolwerk van de antislavernijbeweging. Daarna lopen we langs the Old South Meeting House. Dit is een sierlijke kerk met een witte toren. In deze kerk weerklonken vurige betogen die aanzetten tot de opstand tegen de Britten.
Een paar blokken verder ligt the Old State House. Het koloniale regeringsgebouw diende als eerste wetgevende macht van de staat.
We lopen langs Faneuil Hall dat de 'wieg van de vrijheid' wordt genoemd vanwege de vele patrionistische speeches die hier werden gehouden. We vervolgen onze weg naar het huis van Paul Revere. Deze man waarschuwede de kolonisten toen de Britten in aantocht waren.
Het is inmiddels erg heet geworden en we duiken, ter verkoeling, soms winkels en musea in waar de airco volop aanstaat. De temperatuur is imiddels opgelopen tot zo'n 37 graden!!
We drinken liters koud water en krijgen allemaal last van de warmte. Jet ziet eruit alsof ze een lange, intensieve tenniswedstrijd heeft gespeeld en Lotte heeft duidelijk last van de warmte. We lopen over Charlestown Bridge naar de overkant van de haven. Hier liggen drie prachtige schepen.We gaan op het schip de USS constitution. Dit is het beroemdste schip in de geschiedenis van de VS en nog altijd het vlaggenschip van de US Navy. Het werd voltooid in 1797.
We bezoeken nog de Eagle. Dit is een opleidingsschip voor de coast quard en USS Cassin Young. Dit is een oorlogsfregat.
We duiken na het bezoek aan de schepen nog het Visitorcenter in en kopen er een paar flesjes water. Daarna lopen we naar de Ferry die ons vervolgens weer naar het centrum van Boston brengt, vlakbij het zeeaquarium waar Maarten natuurlijk heel graag in wil. Maar we zijn allemaal moe en willen, nadat we wat gegeten hebben, graag terug naar de camper. We pakken een broodje bij Subway en lopen daarna het park nog even in voor verkoeling. Jet heeft inmiddels veel zweetuitslag op haar benen gekregen en gaat een tijdje onder een heerlijke, koude sproeier staan.
We pakken de metro terug, duiken in de snikhete camper en komen om half 9 op de camping aan waar Maarten nog even het zwembad induikt. Het is inmiddels 22.30 uur en zitten nog in een korte broek buiten.
Niet voor te stellen in Nederland lijkt ons.
Morgen gaat de reis verder naar het Noorden, naar Acadia Park.