Een dagje Acadia Park

Oh, wat is het koud geweest vannacht! Onze dunne, katoenen dekentjes waren echt niet voldoende om het warm te krijgen. Maarten kwam midden in de nacht met ijskoude voeten bij ons in bed liggen. We hebben allemaal niet zo geweldig geslapen. Dus waren we wat later wakker dan normaal.
Na het ontbijt zijn we met de shuttlebus naar het Acadiapark gegaan. Het Acadia park ligt op Mount Desert Island en is 14.164 ha groot. De kust is ruig en in de binnenlanden liggen uitgestrekte bossen. De belangrijkste attractie is de loop Road, een route van 43 km. Deze weg gaat langs de oostkust en draait daarna naar het binnenland, langs Jordan Pond, Bubble pond en Eagle lake. Er zijn veel wandelpaden.
We gaan eerst naar het visitor center en kopen er een parkpas. Deze pas koop je per gezin en is geldig in alle Nationale Parken van Amerika. Aangezien we nog meer parken gaan bezoeken is dit het meest voordelig.
Daarna nemen we de bus naar de eerste stop naar the Wild Gardens of Acadia. Dit is een tuin met allemaal wilde planten. Daarna nemen we de bus verder naar de volgende halte (tenminste dat denken we, want we blijken in de verkeerde bus te zitten naar Bar Harbor). Hierdoor moeten we in Bar Harbor nog op de bus wachten naar de stop waar we eigenlijk naartoe wilden en doen we er een uur langer over.
Uiteindelijk komen we dan aan bij Sand Beach. Dit is een van de twee stranden van het park. Het zeewater is slechts 15 graden, dus alleen met onze schoenen in de zee staan is wel genoeg. Maarten kan er geen genoeg van krijgen. We lopen verder naar Thunder Hole. Onderweg stoppen we af en toe om wat foto's van de ruige kust te maken.
Dan komen we aan bij Thunder Hole. Dit is een spleet in de rotsen waar het water, als het vloed is, met een enorme knal tegenaan beukt. Helaas is het eb en horen we slechts af en toe een kleine donder van het water. We besluiten terug te lopen naar de busstop en onderweg komen we de bus tegen. We mogen instappen (dat scheelt een heel stuk teruglopen).
We gaan naar Jordan Pond, waar we in het restaurant een hapje gaan eten. Het is er erg commercieel. Je kunt je aanmelden om te gaan eten en krijgen een soort sleutel mee, die als de tafel voor ons vrij is, oplicht.
Na 45 minuten kunnen we dan eindelijk met onze knorrende magen aan tafel. Het is inmiddels 16.00 uur, maar ons wachten wordt beloond want het eten is heerlijk. Er wordt hier overigens veel kreeft gegeten. Deze wordt 's morgens gevangen en 's avonds gekookt: verser kan dus niet!
We lopen daarna nog even langs het meer Jordan Pond en nemen dan de bus terug naar de camping.
Daar doen we nog een wasje en vanavond gaat natuurlijk onze firepit weer aan. Het is inmiddels zwaar bewolkt en ze voorspellen vanavond regen. Hopelijk blijft het morgen wel droog, want er staan nog een aantal wandelingen in het park op het programma.